Instantáneas de Edmundo Moure es un libro que condensa la mirada fragmentada y lúcida de un poeta que se niega a domesticar la experiencia. Cada texto, breve y punzante, funciona como registro vital: escenas urbanas, cuerpos, ausencias, la precariedad social y la intimidad erótica se entrelazan en un mismo pulso. Moure recoge lo efímero —una fila de cesantes, una ventana, el canto de una guitarra, una protesta en la calle— y lo convierte en materia poética. La voz oscila entre la rabia y la ternura, entre la denuncia política y la confesión íntima, logrando que la ciudad y el deseo compartan la misma respiración. El libro expone la tensión entre lo público y lo privado: la crisis económica, el exilio, la represión, dialogan con el amor y el silencio. En esas instantáneas se revela una sensibilidad que sabe que la poesía persiste como testimonio intemporal de coraje y resistencia.
Instantáneas de Edmundo Moure é un libro que condensa a ollada fragmentada e lúcida dun poeta que se nega a domesticar a experiencia. Cada texto, breve e punzante, funciona como rexistro vital: escenas urbanas, corpos, ausencias, a precariedade social e a intimidade erótica entréganse nun mesmo pulso.
Moure recolle o efémero —unha fila de parados, unha xanela, o canto dunha guitarra, unha protesta na rúa— e convérteo en materia poética. A voz oscila entre a rabia e a tenrura, entre a denuncia política e a confesión íntima, logrando que a cidade e o desexo compartan a mesma respiración.
O libro expón a tensión entre o público e o privado: a crise económica, o exilio, a represión, dialogan co amor e co silencio.
Nesas instantáneas revélase unha sensibilidade que sabe que a poesía persiste como testemuño intemporal de coraxe e resistencia.